Evet arada bir baştan başlamak gerekiyor sanırım. Hani hepsini denerim birini seçerim demiştim. Evet birini daha denedim ama en kötüsüymüş, en uğursuzuymuş vazgeçtim.
En çok üzeniymiş aslında bu. En çok yaralayanı. Şimdi tekrar başlıyorum bu kez farklı bi tanesiyle. Sanırım dünyadaki en saçma şeyi yapıyorum. Karakterimi seçiyorum. Evet evet, kendi karakterimi kendim seçiyorum, deniyorum. AMA hepsini kabulleniyorum. Hatalar yapsamda "bu karakterin suçu" demiyorum. Ben kendimi seçiyorum. Her eferinde tekrar doğuyorum tekrar yaşıyorum. Zor evet biliyorum. Ama içimizdeki sonsuz seçenekten sadece bir kaç tanesini deneyebiliyorum.. Sevmiyorm tekdüze yaşamayı. Devam edicem bi kaç gün sonra...
5 Mayıs 2010 Çarşamba
26 Şubat 2010 Cuma
Doğru Yol ?!?
Kimse sormadı sana fikrini. Git, yaşa dediler ve özgür ruhunu aciz bir bedenin içine hapsettiler. Seni sonsuzluktan alıkoydular. Biraz da fani ol bakalım dediler. Peki sen ne yaptın? Yapabileceğin tek şeyi boyun eğmek...
Bazılarımız hiç takılmadı ayrıntılara, yaşadı. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşadı hem de. Savaşlar yaptı, medeniyetler kurdu, çalıştı, keşfetti. Nereden geldiğini sorgulamadan, huzur içinde öldü.
Bazılarımızsa her gün her saat düşündü, bir ömür. Bu adaletsizliğe göz yumanları şaşkınlıkla izledi; ama kendileri de hiçbir şey yapamadı... Çünkü güçsüzdüler. Onlar diğerleri gibi rahat ölemediler.
Belki de en doğru yol sorgulamamaktı. Cevabına ulaşamayacağın sorulara kafa yormamaktı. Belki de en doğrusu Peki.. deyip doyasıya yaşamaktı. Belki de en doğrusu Adaletsiz Dünya'nın adil Tanrısına inanmaktı...
Bazılarımız hiç takılmadı ayrıntılara, yaşadı. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşadı hem de. Savaşlar yaptı, medeniyetler kurdu, çalıştı, keşfetti. Nereden geldiğini sorgulamadan, huzur içinde öldü.
Bazılarımızsa her gün her saat düşündü, bir ömür. Bu adaletsizliğe göz yumanları şaşkınlıkla izledi; ama kendileri de hiçbir şey yapamadı... Çünkü güçsüzdüler. Onlar diğerleri gibi rahat ölemediler.
Belki de en doğru yol sorgulamamaktı. Cevabına ulaşamayacağın sorulara kafa yormamaktı. Belki de en doğrusu Peki.. deyip doyasıya yaşamaktı. Belki de en doğrusu Adaletsiz Dünya'nın adil Tanrısına inanmaktı...
Korkuyorum..
Eğer umrumda değilse hiçbir şey. Eğer yeterince önem vermiyorsam yaşamıma. Ne olur hayatımın sonunda? Üzülür müyüm yoksa sevinir miyim bu zorunlu yaşamın bittiğine.
Ya gerçeği gördüğünü sandığım gözlerim yanılıyorsa. Ya bütün fikirlerim yanlışsa. Gerçeği görmekten korkuyorum ölmek istemiyorum.
Diğerleri gibi değil benim ölüm korkum. Diğerleri gibi korkmuyorum yalnız kalmaktan , unutulmaktan. Gerçeklerden korkuyorum sadece. Kendi hatalarımdan, fikirlerimin yanlış çıkma olasılığından korkuyorum.
Bırakn böyle kalsın, doğru olduğunu düşüneyim sonsuza kadar. Bırakın özgür kalayım, dolaşsın bedenim sonsuz evrende. Ama bırakmazsınız biliyorum çünkü ben varsam siz de varsınız , ben yoksam siz de yoksunuz...
Ya gerçeği gördüğünü sandığım gözlerim yanılıyorsa. Ya bütün fikirlerim yanlışsa. Gerçeği görmekten korkuyorum ölmek istemiyorum.
Diğerleri gibi değil benim ölüm korkum. Diğerleri gibi korkmuyorum yalnız kalmaktan , unutulmaktan. Gerçeklerden korkuyorum sadece. Kendi hatalarımdan, fikirlerimin yanlış çıkma olasılığından korkuyorum.
Bırakn böyle kalsın, doğru olduğunu düşüneyim sonsuza kadar. Bırakın özgür kalayım, dolaşsın bedenim sonsuz evrende. Ama bırakmazsınız biliyorum çünkü ben varsam siz de varsınız , ben yoksam siz de yoksunuz...
5 Eylül 2009 Cumartesi
Sadece iki cümle...
Ne kadar değişirsen değiş bi yarın hep aynı kalacak. Asla unutma güneş gölgeni aydınlatmayacak.
içses
içses
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
