Eğer umrumda değilse hiçbir şey. Eğer yeterince önem vermiyorsam yaşamıma. Ne olur hayatımın sonunda? Üzülür müyüm yoksa sevinir miyim bu zorunlu yaşamın bittiğine.
Ya gerçeği gördüğünü sandığım gözlerim yanılıyorsa. Ya bütün fikirlerim yanlışsa. Gerçeği görmekten korkuyorum ölmek istemiyorum.
Diğerleri gibi değil benim ölüm korkum. Diğerleri gibi korkmuyorum yalnız kalmaktan , unutulmaktan. Gerçeklerden korkuyorum sadece. Kendi hatalarımdan, fikirlerimin yanlış çıkma olasılığından korkuyorum.
Bırakn böyle kalsın, doğru olduğunu düşüneyim sonsuza kadar. Bırakın özgür kalayım, dolaşsın bedenim sonsuz evrende. Ama bırakmazsınız biliyorum çünkü ben varsam siz de varsınız , ben yoksam siz de yoksunuz...